De Kinkaku-ji tempel staat in het noordwesten van Kyoto. Vanuit het hotel zijn we er met de taxi naartoe gegaan. Daar aangekomen moesten we even wachten op de anderen. Hun taxi had blijkbaar een veel langere route naar de tempel genomen.
Op de foto hierboven de kleine klokkentoren bij de ingang. Voor een kleine bijdrage mocht je met een boomstam tegen de klok rammen en natuurlijk een wens doen. Gedurende de korte periode dat we er standen te wachten waren er diverse mensen die dit deden. Het was mij niet geheel duidelijk of ze dit deden omdat ze het leuk vonden om een flinke zwieper aan de boomstam te geven of dat ze echt geloofden in die flauwekul.
De tekst op de steen bij de ingang is vast heel interessant want alle Japanners wilden ermee op de foto. De scholieren in uniform zijn waarschijnlijk leerlingen van een internationale school. We zouden die dag nog een aantal keren worden aangesproken door leerlingen van de school die de opdracht hadden om buitenlandse toeristen aan te spreken en zo hun Engels te oefenen.
De grote gele kwikstaart
Voor de grote gele kwikstaart hoef je niet helemaal naar Japan, hij komt in Nederland ook voor.
Het grote gebouw stond bij de ingang van het park met het gouden paviljoen.
Het gouden paviljoen
Het Gouden Paviljoen in Kyoto is één van de belangrijkste toeristische attracties in Japan. Het eeuwenoude bouwwerk dat diende voor de opslag voor relieken van de Boeddha werd in 1950 door een gestoorde monnik in brand gestoken. Het is daarna herbouwd in de oude stijl, maar het huidige paviljoen is dus nog maar 60 jaar oud. De bovenste twee verdiepingen zijn met bladgoud bedekt. Op het dak staat ook een gouden feniks.
Afbeelding van het verbrande paviljoen
In en rond de vijver bij het paviljoen zaten de nodige vogels. De blauwe reiger is ook in Japan van de partij. Er zwom ook een Japanse aalscholver rond.
En een paar foto's van de herfst in de tuinen rond het gouden paviljoen.
Na het bezoek aan het Gouden Paviljoen zijn we naar de volgende tempel gewandeld, de Ryoanji Tempel. Onderweg zijn we wat gaan drinken in een café. Een paar tafels verderop zaten een aantal jonge Japanners te giechelen. Uiteindelijk durfden ze ons aan te spreken. Het waren leerlingen van de internationale school met een opdracht voor Engels. Om beurten stelden ze een vraag aan ons. Dit is ook een van de weinige foto's waar we zelf alle vijf op staan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten