Tokyo Tower

`
De Tokyo Tower werd in de jaren 50 gebouwd als televisietoren. Inmiddels is die functie overgenomen door de Skytree en is de Tokyo Tower vooral een toeristische attractie. Het heeft allemaal een vrij hoog vergane-glorie-gehalte. We hebben geluncht in een van de fast-food restaurants. In die restaurants wordt het voedsel getoond aan de hand van plaatjes en plastic voorbeeldbordjes. Je kiest een nummer en dat krijg je dan. In veel gevallen heb je dan nog steeds geen idee wat je hebt besteld.



Het metrostation Akabanebashi ligt vlakbij de toren. Het was de eerste keer tijdens onze reis dat we een overstap hadden van het ene naar het andere metrobedrijf. Je moet dan bij de automaat een transferticket kopen. Dat is niet duurder, maar met een gewoon metroticket kun je niet overstappen.




Aanvankelijk wilde men een toren bouwen die hoger was dan het Empire State Building. Wegens gebrek aan materiaal is dat niet gelukt. Men heeft toen een toren gebouwd die in elk geval hoog genoeg was om zijn functie als radio en televisietoren te kunnen vervullen en waarvan het ontwerp is gebaseerd op dat van de Eiffeltoren. De Tokyo Tower is net iets hoger dan de Eiffeltoren en is oranje-wit geschilderd voor de veiligheid van het vliegverkeer.



Aan de foto's van het uitzicht zie je dat deze toren veel lager is dan de Skytree. Op de foto hierboven staat in de verte, rechts van de wolkenkrabber in het midden, de Skytree.
Op de foto hieronder is op de achtergrond de Rainbow Bridge te zien.



Ook bij de Tokyo Tower kon je recht omlaag kijken. Ook vanuit de lift kun je in alle richtingen kijken. Daardoor oogt het spectaculairder dan bij de Skytree. Bij die toren zie je niets als je omhoog gaat. De Tokyo Tower heeft observatieplatforms op 125 en 225 meter. Bij mooi weer kun je Mount Fuji zien liggen. Maar zoveel geluk hadden we niet.

Shimbashi

Die avond zijn we gaan eten in de buurt van het metrostation Shimbashi.




Een collega van Martin had een restaurant voor ons uitgekozen. Toch kostte het nog de nodige moeite om het te vinden. We hadden afgesproken bij uitgang 7 van het metrostation. Ron en Richard stonden bij uitgang 7 van het treinstation dat er naast ligt. Vervolgens bleek het nog een hele klus om het restaurant te vinden. Een kaartje en een adres is in Tokyo geen garantie dat je snel op de plaats van bestemming bent. Met de nodige hulp van vriendelijke Japanners hebben we het uiteindelijk gevonden.


We zaten met z'n allen aan een bar en kregen allerlei verschillende hapjes met vlees, vis en groente. Sommigen waren lekker, maar er waren ook de nodige erg taaie brokken bij. De markante dame die de leiding had was erg nadrukkelijk aanwezig. Verder werd er volop gerookt in het restaurant, dat zijn we in Nederland niet meer gewend. 

Shimbashi is één van de plekken waar je de voor deze stad kenmerkende diagonale zebrapaden ziet.